Urine-incontinentie is het ongewild verliezen van urine of het niet kunnen ophouden van urine. Er zijn verschillende vormen van incontinentie, de belangrijkste zijn: inspanningsincontinentie en aandrangincontinentie.
Inspanningsincontinentie wordt ook wel stressincontitentie genoemd. Door verslapping van de bekkenbodemspieren kan ongewild urineverlies optreden bij inspanning, onder andere bij hoesten, niezen, tillen of sporten.
Aandrangincontinentie wordt ook wel urge-incontinentie genoemd (naar het engelse urge dat aandrang betekend). Hierbij voelt u vaker aandrang tot plassen door verhoogde prikkelbaarheid van de blaas. Gaat men vaker naar het toilet, dan went de blaas aan steeds minder vulling. U krijgt dan sneller het gevoel dat u moet plassen. Incontinentie kan negatieve effecten hebben die invloed uitoefenen op het werk, huishoudelijke activiteiten, sport, het sociale leven en het seksleven. Daarnaast kunnen mensen met incontinentieklachten zich onzeker voelen, zich schamen of er niet over willen praten.
